دانستنی های جالب در مورد کریسمس

ریشه های کریسمس به زمانی باز می گردد که اروپا هنوز زیر پرچم مسیحیت نبود. در آن زمان مردم در دل تاریکی زمستان، جشن هایی برگزار می کردند که نوید بخش نور و امید و بازگشت گرمای خورشید بود. بعنوان مثال در سرزمین سرد اسکاندیناوی مردم از ۲۱ دسامبر تا اوایل ژانویه جشنی به نام یول را برگزار می کردند. در این مراسم مردها با جمع آوری چوب و کنده های بزرگ، آن را به آتش می کشیدند و تا وقتی که شعله ها می رقصیدند و چوب ها می سوخت! به شادی و پایکوبی می پرداختند.

نورس ها نیز بر این باور بودند که هر شراره ای که از آتش برمی خیزد، پیام آور تولد گوساله یا خوکی در سال پیش روست! آنان جرقه های آتش را نوید بخش برکت و فراوانی می دانستند.

اما در سرزمین آلمان مردم در میانه زمستان به یاد خدای خود اودین گرد هم جمع می شدند. گردهمایی که آمیخته با بیم و احترام به خدای خود بود. آنها باور داشتند که اودین شب ها بر اسب اساطیری اش سوار می شود و از آسمان گذر می کند و سرنوشت آدمیان را رقم می زند. به همین دلیل بسیاری از آنان ترجیح می دادند در خانه های گرم خود بمانند.

بررسی اسناد کهن کلیسا این نکته را نشان می دهد که مسیحیان در قرن دوم میلادی، با عشق و  ایمان تولد خدا را جشن می گرفتند! جشنی که از دل باورهای ناب نخستین پیروان مسیح برخواسته بود و سرار نور و امید بود.